Różne typy obrabiarek - Honownica
Honownica - obrabiarka służąca do honowania, tzn. obróbki wykańczającej bardzo dokładnych powierzchni (najczęściej otworów), w których wymagana jest wielokierunkowa struktura powierzchni (np. cylindry silników spalinowych), co bardzo trudno jest osiągnąć np. poprzez szlifowanie otworów.
Budowa i zasada działania
Honownica składa się z: korpusu, układu napędowego, wrzeciona, oraz przegubowo przymocowanego do niego narzędzia. Narzędziem stosowanym do honowania jest głowica wyposażona na obwodzie od trzech do dwunastu osełek. Podczas gładzenia głowica połączona przegubowo z wrzecionem obrabiarki wykonuje ruch obrotowy oraz ruch posuwisto-zwrotny. Skojarzenie tych ruchów powoduje, że każde ziarno osełki zakreśla linię śrubową. Prędkość obrotowa głowicy nie powinna być wielokrotnością podwójnych posuwów głowicy, mamy wtedy pewność, że każde ziarno osełki nie trafi na te same tory obróbki. Najczęściej spotyka się honownice z posuwem ręcznym, wtedy najlepsze efekty przynosi obróbka z licznymi zmianami prędkości posuwu.
Poza honownicami do otworów są także spotykane honownice do powierzchni płaskich, stożków, powierzchni sferycznych i wałów.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Honownica
Sterowanie komputerowe frezarek i obrabiarek
Frezarki i obrabiarki to urządzenia wykorzystywane w wielu dziedzinach przemysłu. Maszyny te umożliwiają obróbkę materiałów różnego rodzaju, a wiec metalu, drewna, czy tworzywa sztucznego. Ze względu na uniwersalne możliwości wykorzystywane są one zarówno w niewielkich warsztatach naprawczych, jak też i dużych zakładach produkcyjnych. Te ostatnie wymagają jednak urządzeń specjalistycznych, dzięki którym można w krótkim czasie wytworzyć wiele elementów o idealnie takich samych wymiarach. Dlatego też duże przedsiębiorstwa produkcyjne korzystają z obrabiarek i frezarek sterownych komputerowo. Dzięki nim możliwe jest zaprogramowanie poszczególnych etapów wytwarzania i oczywiście ich kontrola za pomocą specjalnego wyświetlacza cyfrowego.
Technologia wytwarzania aluminium
Zwięźle o technologii produkcji aluminium, dla ciekawskich którzy chcą znać proces powstawania od początku. Wikipedia przychodzi nam z pomocą:
Aluminium głównie pozyskuje się z boksytu. Urobek z kopalni trafia do zakładu wzbogacania, w którym boksyt przetwarza się w tlenek glinu. Pierwszymi operacjami są:
rozdrobnienie rudy do konsystencji piasku w młynie kulowym,
ekstrakcja tlenku glinu w trakcie procesu Bayera, w którym zmielony boksyt miesza się z wapnem palonym i wodorotlenkiem sodu.
Produkt umieszcza się w ciśnieniowych zbiornikach i podgrzewa się do 240 °C, w efekcie czego powstaje glinian sodu. Po odseparowaniu nierozpuszczalnych zanieczyszczeń od glinianu sodu w zbiornikach grawitacyjnych przeprowadza się hydrolizę. W obecności zarodków krystalizacji wytrąca się wodorotlenek glinu, który w procesie kalcynacji przeprowadza się w tlenek glinu.
W elektrolitycznym procesie Halla-Heroulta tlenek glinu zostaje przetworzony w wolny metal w wyniku:
rozpuszczenia tlenku glinu w elektrolicie, którym jest stopiony kriolit o temperaturze ponad 900 °C,
zanurzenia grafitowej anody do wanny i prowadzenia elektrolizy prądem o natężeniu setek tysięcy amperów.
Powstający metal opada na dno wanny w postaci płynnej i jest sukcesywnie usuwany.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Aluminium